چکیده :
ترجمه ماشینی:
بر اساس کار آگوستوس استرانگ، الهی‌دان قرن نوزدهمی، پنج رویکرد تاریخی برای اتحاد با مسیح که توسط بروس دمارست در اواخر قرن بیستم مشخص شد عبارتند از: اتحاد هستی‌شناختی، اتحاد مقدس، اتحاد عهدی، یک اتحاد اخلاقی یا فرزندی و یک اتحاد تجربی.
اتحاد.
اتصال.
با توجه به شناسایی رویکردهای متعدد برای اتحاد با مسیح، پایان نامه من تلاش می کند تا مفهوم اتحاد با مسیح الن جی وایت را با استفاده از مقوله های دمارست به عنوان ابزار ارزیابی روشن کند.
من توسعه نوشته‌های او در مورد اتحاد با مسیح را از 1860 تا 1898 دنبال کردم تا بپرسم آیا رویکرد وایت به بهترین وجه به عنوان یک اتحاد هستی‌شناختی، مقدس، عهدی، اخلاقی یا فرزندی یا تجربی توصیف می‌شود.
در حالی که عناصر برخی از رویکردهایی که دمارست شناسایی کرد در نوشته های وایت مشهود است، مانند نیاز ایمانداران به تجربه مسیح برای خود، هیچ دسته ای منحصراً با رویکرد وایت مطابقت ندارد.
رویکرد وایت را می توان با استفاده از زبان خودش به بهترین نحو توصیف کرد.
اتحاد با مسیح پیوندی معنوی، حیاتی، قلبی، عرفانی، غیرقابل انحلال و اخلاقی است که گناهکاران توبه کننده را به مسیح و سایر ایمانداران پیوند می دهد.
استعاره های کلیدی او برای توصیف ماهیت این رابطه عبارتند از: انگور و شاخه ها، نردبان عرفانی و زنجیر طلایی.
درخت انگور و شاخه ها توضیح می دهند که چگونه مؤمنان با مسیح ارتباط نزدیک دارند و از طریق روح القدس که مسیح را در درون خود حاضر می کند، قدرت اخلاقی و معنوی دریافت می کنند.
نردبان عرفانی تجسم مسیح را به تصویر می کشد که اتحاد با او را ممکن می سازد.
وایت همچنین از نردبان عرفانی برای توصیف ماهیت مترقی تقدیس استفاده کرد و با ایمان و استقامت از نردبان بالا رفت.
زنجیر طلایی نشان دهنده عشق پدری است که در قلب مؤمنان ریخته شده است.
برای وایت، مسیح به طور استعاری تاک واقعی، نردبان عارفانه و زنجیر طلایی است.
مؤمنان از طبیعت الهی شریک می شوند و با اعمال ایمان به مسیح، با خدا یکی می شوند.
در نتیجه گیری، به سؤالات اضافی زیر در رابطه با نوشته های وایت پاسخ دادم: اتحاد با مسیح چیست؟ ماهیت اتحاد با مسیح چیست؟ چگونه تشکیل می شود؟ چگونه نگهداری می شود؟ عواقب آن چیست؟ به طور خلاصه، اتحاد با مسیح اراده آزاد ایماندار و رابطه روحانی با مسیح است.
با توبه و ایمان شکل می گیرد و با ایمان زنده و فعال حفظ می شود.
درگیر شدن در رشته های روحانی، ممکن است اتحاد یک ایماندار با مسیح را از طریق دعا و خواندن کتاب مقدس، تسلیم روزانه اراده، تعامل با دیگران و ایمان به مسیح تقویت کند.
پیامدهای آن چندگانه است که منجر به تغییر زندگی و شخصیت می شود.
آنها شامل توجیه، تقدیس، اطاعت و مشارکت در مأموریت مسیح برای نجات بشریت است.
هدف مسیح این است که ساکنان آسمان و زمین را با پیوندی ناگسستنی از طریق یک رابطه حیاتی و روحانی با خود و خدای متعال متحد کند.
building on the work of nineteenth-century theologian augustus strong, five historical approaches to union with christ identified by bruce demarest in the late twentieth century include: an ontological union, a sacramental union, a covenantal union, a moral or filial union and an experiential union.
given the identification of multiple approaches to union with christ, my dissertation attempts to clarify ellen g.
white’s concept of union with christ using demarest’s categories as an evaluation tool.
i traced the development of her writings on union with christ from 1860 to 1898 to ask whether white’s approach is best described as an ontological, sacramental, covenantal, moral or filial or experiential union.
while elements of some of the approaches demarest identified are evident in white’s writings, such as the need for believers to experience christ for themselves, no one category fits white’s approach exclusively.
white’s approach can best be described using her own language.
union with christ is a spiritual, vital, heart, mystical, indissoluble, moral union that connects repentant sinners to christ and other believers.
her key metaphors used to describe the nature of this relationship are the vine and the branches, the mystic ladder and the golden chain.
the vine and the branches explain how believers are intimately connected to christ, receiving moral and spiritual power through the holy spirit who makes christ present within.
the mystic ladder illustrates christ’s incarnation that makes union with him possible.
white also used the mystic ladder to describe the progressive nature of sanctification, ascending the ladder by faith and perseverance.
the golden chain illustrates the love of the father poured into the hearts of believers.
for white, christ metaphorically is the true vine, the mystic ladder and the golden chain.
believers partake of the divine nature and by exercising faith in christ, become one with god.
in my conclusion, i answered the following additional questions in relation to white’s writings: what is union with christ? what is the nature of union with christ? how is it formed? how is it maintained? what are its consequences? in brief, union with christ is a believer’s free will, spiritual relationship with christ.
it is formed by repentance and faith and is maintained by living, active faith.
engaging in spiritual disciplines, may strengthen a believer’s union with christ through prayer and scripture reading, the daily surrender of the will, engaging with others and faith in christ.
its consequences are multiple resulting in a transformed life and character.
they include justification, sanctification, obedience and participation in the mission of christ to redeem humanity.
christ’s goal is to reunite the inhabitants of heaven and earth by an indissoluble tie through a vital, spiritual relationship with himself and the godhead.
نویسنده :
Katrina B. Blue
منبع اصلی :
https://digitalcommons.andrews.edu/dissertations/1582/
پایگاه :
پ:پایگاه پایان نامه
یادداشت :
Keywords: Union with Christ; Ellen G. White; Practical Theology; Religious Thought, Theology and Philosophy of Religion, Augustus Hopkins Strong
توضیحات فیزیکی اثر :
294 صفحه.
نوع منبع :
رساله تحصیلی
,
کتابخانه عمومی